🪼 Polow Ploci Na Splawik

Srbija, naime, sve više liči na Krivog Stojka na Ravnoj ploči, a pogotovo na Ravnu ploču na Krivom Stojku. Teorija Krivog Stojka je nastala kada je neki Krivi Stojko stalno tvrdio da on nije ništa kriv, iako svi videli da jeste kriv. I onda je Krivi Stojko, ko ravna pokvarena ploča ponavljao da ništa nije kriv, u šta su mu verovali samo Metody połowu okonia - zdjęcia, foto - 1 zdjęć Za chwilę wrzesień, czas połowów najpospolitszego drapieżnika naszych wód – okonia, zasiedlającego wszystkie typy zbiorników, od podgórskich strumieni i rzek, do zbiorników zaporowych, dużych jezior, po małe stawy i okonia odbywa się na przestrzeni marca i kwietnia, kiedy woda osiąga temperaturę ok. 8-10 stopni. Ryba dorasta do ok. 2,5-3 kg. Okoń jest typowym wzrokowcem, żeruje stadnie. W dużych i średnich jeziorach okonia szukamy w partiach przybrzeżnych w okolicach pomostów, zalanych drzew i trzcinowisk. Dobrymi łowiskami są też łączki podwodne oraz okolice górek. Poławiany jest również w tzw. toni sielawowej. W zbiornikach zaporowych dobrymi miejscówkami połowu tej ryby są płycizny, gdzie do tarła gromadzą się płocie i leszcze, okolice trzcinowisk i roślinności zanurzonej, jak również okolice twardego i kamienistego dna. Najczęściej jednak szukamy go w okolicach starego koryta rzeki, przegłębień i karczowisk. W dużych rzekach okoni szukamy wzdłuż kamienistych ostróg, opasek, starorzeczy, zatopionych traw i wszędzie tam, gdzie występują materace przynęty na okonia to błystki obrotowe w srebrnym, żółtym i innych jaskrawym kolorze, koniecznie w kropki i paski. Sprawdzają się także małe woblery oraz cała gama przynęt miękkich, takich jak twistery, rippery - w różnych wielkościach. Najskuteczniejszą metodą połowu okonia jest boczny trok, przy użyciu główki jiggowej oraz błystki obrotowej i woblerów. Połów OkoniDo połowu z brzegu stosujemy spinning długości 2,70 m do 3m, o akcji parabolicznej tzw. wklejankę, natomiast z łodzi – wędki o długości 2,50-2,70 m, o akcji parabolicznej i szczytowej. Wybieramy małe i średnie kołowrotki, koniecznie z precyzyjnym hamulcem. Łowimy żyłkami od 0,12 do 0,16 dobrej jakości, do połowu metodą jiggową oraz woblerami stosujemy wyłącznie cienkie plecionki od 0,6 do 0,8 mm. Autor tekstu: Grzegorz Siciński Metody połowu okonia Oceń 1 2 3 4 5 (46 głosów) Wędkarstwo wiadomości Sklep dla wędkarzy Reklama

Gradu: LOWIE RYBY na SPLAWIK #wedkarstwo #fishing #lowienieryb #splawik.

^{Zima to dla mnie jedyny okres, w którym mogę w spokoju przygotować zestawy. Niestety rok temu jeszcze nie zdawałem sobie z tego sprawy. W czasie minionego sezonu zamiast odpoczywać po długiej podróży na zawody lub oddawać się szeroko rozumianym „rozrywkom” musiałem plątać się przy budowaniu zestawów. Będąc obecnie bardziej zapobiegliwym codziennie tworzę po kilka zestawów według zaplanowanego schematu. No właśnie – schematu – uważam, że klepanie zestawów bez pomyślunku jest bez sensu. Zazwyczaj kończy się tym, że po krytyce naszej pracy przez bardziej doświadczonych kolegów wszystko zrywamy i zaczynamy od nowa! Sam przeżywałem to kilkukrotnie. Chcąc zaoszczędzić czasu i pieniędzy początkujących zawodników opiszę „jak ja to robię”. Zacznę od zestawów najbardziej delikatnych, finezyjnych – do połowu na ochotkę w wodach stojących. Do tego celu stosuję spławiki z metalową antenką w zakresie gramatur 0,2-1,0g. Szczerze mogę polecić model Niwa C2 – osobiście lepszego tego typu spławika nie ma chyba na naszym rynku. Model Niwa C2 – najlepszy na chimeryczne ryby w płytkich zbiornikach. Nie tylko ze względu na gramaturę tych spławików budowane na nich zestawy określa się przymiotnikiem „finezyjne”, lecz także wielkość użytych śrucin i sposób ich rozlokowania na żyłce. Zestaw zaczynamy tworzyć od zamocowania spławika na żyłce – i właśnie już na tym etapie wiele osób marnuje swoją późniejszą żmudną pracę! Spławik na żyłce powinien przesuwać się całkowicie swobodnie z wielu powodów, najważniejsze z nich to: – chroni spławik przed uszkodzeniem, – chroni żyłę przed skręcaniem się, – chroni kil przed niekontrolowanym wyginaniem. Rurkę sylikonową (inne się nie nadają) należy dobierać bardzo precyzyjnie. Pierwsze dwie od korpusu muszą być bardzo krótkie (max. 2-3mm). Ich zadaniem jest liniowe poprowadzenie żyłki – gdy są zbyt długie tworzą duże napięcie żyłki na korpusie i kilu. Skutkuje to wyginaniem drutu i szybkim uszkodzeniem korpusu. Żyłka znajdująca się na korpusie spławika nie może być napięta! Kolejnym błędem jest lokowanie pierwszej koszulki tuż za korpusem – to także powoduje wzrost napięcia żyłki! Ostatnia rurka powinna być nieporównywalnie dłuższa (kilkanaście mm). Ma to podwójne znaczenie. Po pierwsze stanowi ona rzec można rurkę antysplątaniową dla spławika. Po drugie w zależności od jej długości naciągniętej na kil możemy regulować stopień napięcia żyłki na spławiku. Tak zamocowany spławik nie niszczy (skręca) delikatnej żyłki oraz sam pozostaje niemalże niezniszczalny. Właśnie nieumiejętne mocowanie spławików jest konsekwencją niesprawiedliwych opinii na temat ich trwałości. Prawidłowo zamocowany na żyłce spławik to rzecz niezwykle ważna. Słowo finezja często jest niepotrzebnie nad zbyt mocno odnoszone do żyłki. Wbrew pozorom nie może być zbyt cienka i miękka, gdyż taka łatwo ulega plątaniu i nadmiernej eksploatacji. Osobiście używam żyłki Mivardi Competition Evo-X, która spełnia wszystkie warunki dobrej żyłki do budowy zestawów: jest elastyczna (nie mylić z miękka), nie posiada pamięci i jest tania (16-17zł za 150m). Tej klasy żyłka z napisem bardziej znanej marki będzie wyraźnie droższa. Do spławików 0,2 -0,6g stosuję średnicę 0,100 a do 0,8 – 1,0g 0,112. Gdy mamy już zamocowany spławik możemy przejść do etapu jego wyważenia. Z oczywistych względów zalecam stosowanie dobrego ołowiu tzn. niezbyt twardego (ani miękkiego) i przede wszystkim centrycznie ponacinanego. Niestety idealnego jeszcze nie znalazłem, jednakże przyzwoity jest śrut Milo REDHEART i tenże osobiście stosuję. Jest drogi, ale nie warto na nim oszczędzać. W pierwszej kolejności na żyłkę mocuję śruciny, które odpowiadają za prezentację przynęty. W przypadku tego typu zestawu są to 4 śruty (2 x nr12 + 2 x nr11). Obciążenie główne w tego typu zestawach powinno być złożone z 5-7 śrucin. Należy pamiętać, że im obciążenie główne jest bardziej „rozdrobnione” tym zestaw opada spokojniej, a przynęta naturalniej. Opisywany zestaw służy do połowu wybrednych ryb stąd jest to rzecz kluczowa. Dodam tylko, że „przejście” między 4 pierwszymi śrucinami, a tymi tworzącymi główne obciążenie spławika powinno być możliwie stopniowe. Dla przykładu jeśli ostatnia śrucina sygnalizacyjna (licząc od przyponu) jest rozmiaru nr12 to pierwsza z obciążenia głównego nie powinna być większa niż nr10, kolejna nr8 i kolejna nr6. Przy prezentowanej budowie zestawu 0,2g nie ma to znaczenia, gdyż wyważamy go śrucinami nie większymi niż Stopniowy wzrost wielkości śrucin ma na celu ograniczenie plątania zestawu i zoptymalizowanie naturalnego opadu przynęty. Śruciny do budowy zestawu dobieram kalkulując ich wielkość z zakresem ilości śrucin jakie mogą się na nim znajdować (9-12 sztuk). Na zestaw mocuję tak dobrany (do tej ilości śrucin) ołów alby nad poziom wody wystawały nie więcej jak 2-3mm korpusu z oczkiem. Tak wstępnie wyważony spławik łatwo doważymy śruciną nr11 lub 12. W takim stopniu wyważony spławik doważam maleńką śruciną, którą delikatnie mocuję (tak by można było ją zdjąć) za głównym obciążeniem. Jeśli wyważy mi idealnie spławik to ją zaciskam mocniej, jeśli nie zdejmuję i zamieniam na inną. Tuż za głównym obciążeniem mocuję śrucinę doważającą zestaw. Przy prawidłowo wyważonym tego typu spławiku wystawać powinna cała antenka, a korpus znajdować się tuż pod lub na styku z powierzchnią. Proszę pamiętać, że w łowisku na zestaw działają czynniki zewnętrzne, które powodują zatapianie spławika – stąd w tym przypadku wyważanie do połowy antenki nie wchodzi w grę. Do tak precyzyjnego wyważenia potrzebne będą nam często najmniejsze śruciny nr13. Mimo, że w wiadrze wystaje cała antenka, w łowisku zatopi się do połowy. Osobiście spławiki wyważam w 25l wiadrze. Specjalistyczne tuby są mniej precyzyjne, gdyż woda w nich utrzymuje się pod nieco większym ciśnieniem co należy brać pod uwagę. Założony ołów nim trafi na ostateczny zestaw należy „rozjeździć” po kilkudziesięcio centymetrowym odcinku żyłki. Dzięki temu ołów na zestawie nie będzie nam kaleczył żyłki i będzie bardzo łatwo się przesuwał. Rozjeżdżone śruciny kumulujemy tuż za zniszczoną żyłką (którą usuwamy) i powoli przesuwamy dalej. Stosowanie śrucin niepoddanych opisanemu zabiegowi kaleczy i spłaszcza żyłkę, co powoduje jej skręcanie i w konsekwencji szybkie splątanie zestawu! Prawie gotowy zestaw, wystarczy stworzyć pętelkę i rozlokować wcześniej rozjeżdżone śruciny. W ostatnim etapie tworzymy pętelkę i rozkładamy obciążenie. Dzięki odpowiedniemu dobraniu ilości i wielkości śrucin oraz ich przygotowaniu (rozjeżdżeniu) możemy swobodnie konfigurować nasz zestaw. Poniżej prezentuję klasycznie rozlokowane obciążenie do połowu bardzo niechętnych ryb, szczególnie płoci. Oddalające się śruciny w ostatniej fazie bardzo spowalniają opad przynęty (ochotki), który staje się bardzo naturalnym. Klasyczny, gotowy zestaw do połowu płoci na ochotkę. Perfekcyjnie przygotowany zestaw ma same zalety, a największą z nich jest to, że praktycznie się nie plącze! Z pewnością wiele osób, które czytają ten artykuł plącze i zrywa notorycznie zestawy, a w 90% przypadków winą jest ich złe przygotowanie! Mi osobiście praktycznie nie zdarza się bym splątał zestaw, szczególnie na wodach stojących. Zalecam bardzo uważnie i powoli tworzyć zestaw, gdyż nawet przy dużej wprawie zgubić może nas rutyna. Dlatego też, by nie popełniać błędów nigdy nie robię ich masowo – nie więcej niż kilka dziennie, a do każdego z nich staram się podchodzić z dbałością o detale. To właśnie one często decydują o naszej skuteczności. Mając gotowy zestaw wystarczy nawinąć go na drabinkę i co ciekawe na tym etapie możemy także zniweczyć naszą pracę! Popełnianym błędem jest nawijanie mocno napiętej żyłki, która następnie uszkadza nasz spławik! Zestaw zawsze nawijam bardzo delikatnie, a sam spławik wręcz kładę na drabince po czym kolejne nawinięcia robię tak by żyła wokół i na spławiku nie była w żadnym stopniu naciągnięta! W innym przypadku przed uszkodzeniem spławika nic nas nie uchroni. Osobiście nie lakieruję spławików, bo przy umiejętnym obchodzeniu się przy tworzeniu, przechowywaniu i eksploatacji zestawów nie jest to potrzebne. Jeśli pod ręką nie mam odpowiednich zaczepów tworzę je ze zużytego amortyzatora gumowego – bardzo praktyczne rozwiązanie. Praktyczny zaczep do zestawu ze zużytego amortyzatora. Pętelkę zestawu należy zacisnąć na gumie między gumową pętlą a odchodzącym od niej kawałkiem amortyzatora. Zestawy na spławikach C2 nadają się wyłącznie na łowiska płytkie (do około 2m), na głębsze metalowa antenka staje się zbyt delikatna, podatna na zatapianie. Przygotowuję je w dwóch długościach 2,5 i 3m. Krótsze stosuję gdy głębokość łowiska wynosi 1-1,5m a dłuższe 1,5-2,2m. Bardzo ważne jest to, by łatwo i szybko móc określić nad wodą długość danego zestawu. Większość osób opisuje drabinki co nie jest praktyczne, gdyż każdy zestaw najpierw musimy wziąć do ręki, by odczytać jego parametry. Dobrym rozwiązaniem lecz wymagającym dużej skrupulatności jest przetrzymywanie zestawów danej długości w jednym pojemniku/kasecie. Wadą takiego rozwiązania jest to, że nad wodę musimy zabierać stos sprzętu. Osobiście, by to uprościć robię tak, że zestawy danej długości nawijam na określonym kolorze/odcieniu drabinki. I tak w przypadku spławików C2 zestawy 2,5m wiążę na białych a 3m na żółtych drabinkach. W ten sposób nad wodę mogę zabierać w jednej skrzynce różnej długości zestawy łatwo indentyfikując ich długość. Żółta drabinka daje mi informację, że ten zestaw ma 3m długości. Odpowiednio przygotowany i przechowywany zestaw nawet na tak cienkich żyłkach przeleżeć może nawet kilka lat bez utraty swoich właściwości! Należy pamiętać, tylko by żyłki nie poddawać oddziaływaniu światła i wilgoci. Sama temperatura pomieszczenia dla żyłki nie ma znaczenia. Swoje zestawy przechowuję w specjalnych kasetach, jednak nie robię ich na tyle dużo, by miały możliwość leżakowania więcej niż dwa sezony. Moje kasety z zestawami na wody stojące i wolnopłynące. W wolnych chwilach będę opisywał budowę innych typów zestawów, które sam będę przygotowywał do sezonu 2013. Kacper Górecki}

Slane himalajske ploče postepeno zagrevati u roštilju, dok ne budu maximalno ugrejane i obavezno ih sa gornje strane na kojoj pečete ribu malo nauljite. Ribu staviti u začinsku mešavinu „Fisch Del Mare“ Wiberg. File orade peći prvo sa strane na kojoj je koža, oko 4 minuta sa svake strane. Pečenu ribu služiti uz limun, peršun

RODZAJE SPŁAWIKÓW Rodzaje spławików to temat dzisiejszego artykułu. Opiszę w nim całą gamę spławików i co najważniejsze, jakie z nich zastosować do połowu konkretnego gatunku ryby i specjalistycznych metod. W sklepach do wyboru mamy setki rodzajów spławików, choć pamiętam i miło wspominam stare zrobione z piór lub korka (niektóre firmy wracają do korkowców w stylu retro np. DAM). Te ręcznie robione w domu podczas brania zachowują się inaczej - widowiskowo podskakują, by za chwilę zanurkować z impetem pod wodę. To fantastyczny widok przypominający czasy dzieciństwa, gdzie łowiło się wędką bambusową lub leszczynową. JAK NAJDALEJ SPŁAWIKI DO METODY ODLEGŁOŚCIOWEJ Spławikami do metody odległościowej możemy osiągnąć dalekie rzuty z dość dużą celnością. Spławiki te wykonywane są z balsy, pawich piór, trzciny chińskiej oraz tworzyw sztucznych i występują w wersji z obciążeniem własnym lub bez. Te z obciążeniem ustawiają się natychmiast i nie wymagają większej ilości śrucin. Spławiki bez obciążenia leżą chwilę na wodzie, by po chwili powoli się podnieść. Jeśli łowimy w płytszej wodzie to obciążenie dodatkowe - opis na korpusie lub antence spławika np. 2+1. co to oznacza? Pierwsza wartość określa obciążenie wewnętrzne spławika a druga za plusem sugeruje nam, ile musimy dodać obciążenia by wystawała tylko antenka. Powinno być mniejsze, od 0,3 do 1,0 g. Im głębiej, tym większe obciążenie Natomiast łowiąc głębiej, na 5-8 metrach, obciążenie dodatkowe musi być większe tak, aby zestaw z przynętą szybciej osiągnął dno. I tak np. 8+2-4 g. Stosując spławiki z własnym obciążeniem możemy osiągnąć kilkudziesięciometrowe rzuty. Przy silniejszym wietrze stosujmy spławiki dłuższe. Pamiętać trzeba, że do najdalszych rzutów stosować powinniśmy spławki wykonane z pawiego pióra. Te z balsy pękają od obciążeń wyrzutowych oraz przy zacinaniu ryby z dużej odległości. W takiej sytuacji niesłusznie psioczymy na łamiące się spławiki i na sprzedawcę, który jak nam się wydaje, sprzedał nam towar niskiej jakości. Spławiki do metody odległościowej montujemy tradycyjnie przewlekając żyłkę przez oczko lub możemy użyć specjalnych adapterów-szybkozłączek, które pozwolą nam zmienić spławik bez demontowania całego zestawu oszczędzając jakże cennego czasu na rybach. Dodatkowym plusem owych spławików jest ich dobra sygnalizacja brań, czym cieńsza antenka tym brania są bardziej widoczne. GRUSZKA PO WŁOSKU SPŁAWIKI DO METODY BOLOŃSKIEJ Spławiki do metody bolońskiej muszą mieć grube anteny wykonane z mocnej balsy lub tworzywa sztucznego do nocnego łowienia z wymienną anteną na świetlik. Służy to temu, by owa antena była dobrze widoczna z daleka. Korpus w kształcie gruszki (kropli) lub gruszki odwróconej, mocny kil, który się nie wyłamie podczas zacięcia ryby, najlepiej wykonany ze szkła lub węgla - nigdy z drutu! wygina się. Zwróćmy uwagę na oczko, które powinno znajdować się 5-10 mm poniżej anteny, ponieważ podczas przytrzymywania zestawu spławik "wychodzi" tuż ponad powierzchnię wody i unosi przynętę ponad dno. To jest idealny moment do ataku ryby i zacięcia. Gdy oczko będzie zamocowane tuż przy antenie, sprawi to, że spławik zatapiałby się. W zależności od uciągu rzeki stosujemy spławiki o wyporności od 4 do 15 BATEM GO SPŁAWIKI DO ŁOWIENIA NA BATA Łowiąc zestawem skróconym i jak większość z nas łowi na bata w wodach stojących lub wolno płynących używamy spławików o wydłużonym korpusie (kształt ołówka lub wydłużona łezka). Na szybko płynących wodach natomiast w kształcie baryłki, kulki i gruszki. Jeśli łowimy z opadu to oprócz równomiernego rozmieszczenia śrucin użyć możemy spławika z włókna szklanego, który powoli ustawia się w wodzie. Jeżeli chcemy przebić się przez drobnicę musimy zastosować spławik z metalowym kilem i obciążenie skupiamy. RZUT DYSKIEM SPŁAWIKI DO ZESTAWU SKRÓCONEGO Kilka słów napisać tu muszę o spławikach do zestawu skróconego czyli tzw. listkach. Niestety nigdy nie łowiłem tą metodą, ale z usłyszanych relacji od zawodowców, którzy na zawodach regularnie zajmują czołowe miejsca wnioskuję, że jest to emocjonujący sposób łowienia. Spławiki typu dysk, liść trójkąt przeznaczone są do łowienia w rzekach o silnym uciągu. Taki szybki, silny nurt nie daje dużego oporu przy zastosowaniu tychże spławików. Gdybyśmy zastosowali spławik typu bombka musielibyśmy użyć dwukrotnie większą wyporność takiego spławika, który zostałby wypchnięty przez prąd rzeczny z naszego precyzyjnie zanęconego łowiska. Spłaszczony spławik łatwiej przytrzymać, ale uwaga! Nie nadaje się w miejscach gdzie nurt wiruje. PORADY NA TEMAT SPŁAWIKÓW Antenka o grubości 1,5mm wystająca 1cm ponad powierzchnię wody będzie tak samo widoczna jak ta o grubości 0,5mm wystająca na 3cm. Łowisz w cieniu lub tam gdzie odbijają się w wodzie drzewa, krzaki, budynki itp? Użyj spławika z antenką pomalowaną na żółto lub pomarańczowo. Masz słaby wzrok? Wklej cienką żółtą rurkę (np. dłuższą gumkę przeznaczoną do kila) na spławik o gramaturze 0,3-1,0g. Pojawia się fala? Użyj spławika z czerwoną anteną. Czarny? Tak - gdy pojawią się białe chmury odbite w lustrze wody. Czerwony też. Pamiętaj! Lżejszy kil - spławik wolniej się podnosi - nie przegapisz brania. JAKI SPŁAWIK POD DANY GATUNEK RYBY? SANDACZ, OKOŃ Spławiki żywcowe do połowu sandaczy i okoni z tulejkami na świetliki Rodzaje spławików - do połowu sandaczy SZCZUPAK Spławiki żywcowe na szczupaka Rodzaje spławików - do połowu szczupaków LIN, KARAŚ, KARP Spławiki przeznaczone do połowu lina, karasia i karpia Rodzaje spławików - do połowu lina LESZCZ Spławiki do połowu leszcza Rodzaje spławików - do połowu leszcza Dziękuję za uwagę Daniel Sypniewski Wszystkie wyżej wymienione rodzaje i typy spławików zakupić możecie u nas w sklepie w kategorii: SPŁAWIKI I ZESTAWY SPŁAWIKOWE Autorem zdjęć i materiału jest Daniel Sypniewski ^{Spadł mi jeden lin. Jego masę oceniam na jakieś 2kg lub trochę więcej. Wszystkie ryby zostały złowione na 4m bat z żyłką główną 0.18mm i przyponem 0.14mm. Spławik 2g, haczyk nr 10 jak pisałem wcześniej, a przynętą były białe robaczki. Zanęta to lin-karaś Gutkiewicza, otręby pszenne i ziemniaczki.} ^{Dział ten to video biblioteka filmów o leszczach. Znajdziesz tu filmiki, z których dowiesz się między innymi jak wędkarze łowią leszcze na spławik bądź z gruntu. Przedstawione w materiałach video techniki i metody połowu tejże ryby na pewno pomogą Ci w Twoich zmaganiach z tym okazem. Obejrzyj filmiki z zasiadek i zobacz jakiego sprzętu wędkarskiego używają wędkarze. Może ?drgająca szczytówka?, czyli feeder dobry jest na leszcza. Te i wiele innych informacji znajdziesz w tym dziale. Feeder – piękne rzeczne łowienie Oto filmik, który pokazuje jak można łowić piękne rybki właśnie feederem w rzece. Znakomite ujęcia brań ryb, piękne hole i emocje. To wszystko przedstawi... Czy ryby biorą w deszczu? Wiele osób zadaje sobie to pytanie. Jak widać zdarzają się takie dni, że rybki naprawdę dobrze żerują mimo niepogody. Moim zdaniem szczególnie w ciepłych... Letni feeder na rzece Kto z nas nie lubi łowić feederem? Jest to naprawdę świetna metoda wędkarska. Bardzo mocno rozwija się u naszych południowych sąsiadów, jednak pewne wzorce...} Pack of polish plows with diffrent widths. Manufacturer: Lizard Models: U082, U083, U084, U085, U087 Price: 1100 - 6500 € Working width: 1 - 3.5 m Płoć występuje prawie w całej Europie. W Polsce spotkamy ją we wszystkich wodach słodkowodnych oprócz górskich strumyków oraz w przybrzeżnych wodach Bałtyku. W zależności od wędkarza jej połów jest zwykłą zdobyczą albo osiągnięciem trudnego celu. Złowienie małej płotki w porównaniu do 0,5 kilogramowej jest bardzo łatwe. Płoć rośnie wolno, w ciągu 10 lat osiąga 22cm. Złowienie dużej ryby wiąże się z trudnościami wynikającymi z jej dojrzałości przejawiającej się w reagowaniu i unikaniu niebezpieczeństw. Zestaw na płoć – dobieramy wędkę, spławik Dobrze sprawdza się tyczka, balonka lub bat. Ten ostatni zapewnia mobilność i uniwersalność. Wędzisko powinno być lekkie i sztywne, ale uwaga, zbyt sztywna szczytówka może prowadzić do zerwania przyponów. Żyłka powinna mieć max. 0,12mm, przypon 0,08-0,12mm. Cienka i miękka żyłka gwarantuje naturalne ruchy przynęty, co kusi płocie. W jeziorze prowokujemy rybę podciągając zestaw, potrząsając przynętę. Dno powinno być twarde, piaszczyste lub wyłożone żwirem z małą ilością roślin. W wodzie stojących sprawdza się wydłużony spławik. Podczas łowienia metodą przepływanki w nieco szybszym nurcie, najlepiej sprawdzi się spławik w kształcie odwróconej kropli wody. W wodzie stojącej powinniśmy rozkładać obciążenie w postaci ciągu niewielkich śrucinek. W rzece sprawdza się zasada odwróconej kropli wody. Tarło płoci a brania Płoć najlepiej łowić na wiosnę. Wędrówki płoci zaczynają się w marcu, a tarło przypada na kwiecień-maj. W jeziorach wybierają płycizny porośnięte roślinnością. To dobry czas, aby złowić wyrośniętą płoć, ponieważ one opuszczają swoje rewiry raz w roku. Najlepiej czyhać na taką w okolicach trzcinowisk. Najlepsze miejsca to łagodne stoki, przesmyki między suchymi trawami lub pas za nimi. Do łowienia świetnie spisuje się 5-7m bat. Płocie rzeczne na tarło wstępują do niewielkich dopływów. Przebywają prawie cały czas w pobliżu brzegu, w spokojnych miejscach. Dobrymi łowiskami są wiosenne rozlewiska. W czasie tarła płocie mają barwy godowe, brzuch jest lekko czerwony, a u samców, przeważnie w okolicy głowy, pojawia się biała, ospowata wysypka. Gruzełki są małe, białe i twarde, przypominają zwężające się ku górze perełki. Przynęty na płoć Dobrą przynętą są wijące się, ruchliwe czerwone robaki, białe robaki, larwy chruścika. Te ostatnie możemy znaleźć w strumyku lub rowie melioracyjnym, przyczepione do leżących w wodzie gałęzi. Białe robaki i i pinki to znakomite przynęty na płoć . 730 209 61 135 229 88 545 438

polow ploci na splawik