Padaczka u psa budzi we właścicielach czworonożnych pupili przerażenie. Jej atak wygląda bardzo źle. Jak wówczas pomóc zwierzęciu? Jak leczy się padaczkę u psa? spis treści 1. Co wywołuje padaczkę u psa? 2. Jak wygląda padaczka u psa? 3. Padaczka u psa: pierwsza pomoc 4. Leczenie padaczki u psa rozwiń 1. Co wywołuje padaczkę u psa? Nie do końca wiadomo, co odpowiada za rozwój tego schorzenia. Jest to choroba ośrodkowego układu nerwowego. Może pojawić się niezależnie od wieku i rasy zwierzęcia. Przybiera też różną częstotliwość i postać. Zobacz film: "10 najpopularniejszych mitów na temat psów" Padaczka u psa może też być wynikiem następstw w mózgu, jakie wywołane zostały przez uraz, zakażenie lub chorobę nowotworową. 2. Jak wygląda padaczka u psa? Objawy padaczki u psa są stosunkowo charakterystyczne. Atak może trwać bardzo krótko, a w jego czasie pies zachowuje przytomność. Może też wykonywać ruchy łapą lub pyskiem przypominające łapanie muchy. Zwierzę jest nieobecne, a kontakt z nim utrudniony. O wiele gwałtowniejszy przebieg ma silny atak padaczkowy. Pies traci przytomność, drży całe jego ciało, a ruchy są nieskoordynowane. Może również wydawać różne dźwięki (piszczeć, szczekać) i klapać zębami. Rekomendowane przez naszych ekspertów Atak padaczki u psa może być poprzedzony aurą. Można wówczas zaobserwować, że zwierzę staje się niespokojne, chodzi bez celu po mieszaniu, ukrywa się, intensywnie się ślini. Padaczka u psów, zwłaszcza pierwotna (idiopatyczna), może być uwarunkowana genetycznie. Wśród predysponowanych ras wyróżnia się: oczarki, boksery, beagle, jamniki, pudle, labradory, bernardyny, sznaucery miniaturowe. 3. Padaczka u psa: pierwsza pomoc Zwierzę z napadami drgawek wymaga szczególnej obserwacji i opieki. Nigdy nie wolno zostawić psa samego. Z jego najbliższego otoczenia usunąć trzeba przedmioty, o które czworonóg mógłby się skaleczyć. Jeśli atak pojawił się po raz pierwszy, po jego ustąpieniu trzeba jak najszybciej zgłosić się do weterynarza. Specjalistę trzeba wezwać również wówczas, gdy drgawki trwają kilkanaście minut lub powtarzają się w krótkich odstępach czasu. Jeśli atak padaczkowy u psa kiedyś już wystąpił, weterynarz może zlecić lek przeciwpadaczkowy, który przechowuje się w domu na wypadek wystąpienia drgawek. Podawany jest doodbytniczo w trakcie ataku. 4. Leczenie padaczki u psa Padaczka jest chorobą przewlekłą i wymaga leczenia. Najczęściej pies musi przyjmować leki do końca życia, zwłaszcza jeśli ataki zdarzają się częściej niż raz w miesiącu. W terapii stosuje się fenobarbital, bromek potasu, lewetyracetam. Niestety, zdarza się, że ich przyjmowanie wiąże się ze skutkami ubocznymi, np. spadkiem aktywności, osłabioną koordynacją. Tuż po ataku w lecznicy weterynaryjnej zwierzęciu podaje się leki dożylnie, a gdy jego stan się poprawi – wypisuje się go do domu z zaleceniem obserwacji i odpoczynku. Padaczka u psa daje charakterystyczne objawy. Trudno je pomylić z czymś innym, choć u suk karmiących po porodzie drgawki mogą wystąpić w przebiegu tężyczki poporodowej. Jest to objaw niedoboru wapnia. Padaczka u psa to choroba, która wymaga od właściciela szczególnej opieki nad zwierzęciem. Trzeba być wyczulonym na wszelkie sygnały, jakie mogą sugerować atak i w razie jego wystąpienia pomóc czworonożnemu przyjacielowi. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
zapalenie uszu u psa Mam od tygodnia pod opieką kilkuletniego mastino, zostanie u mnie jeszcze 2 tyg. Ma przewlekłe zapalenie uszu, ostatnio dostał krople Surolan do codziennego wpuszczania.Podobno wcześniej leczono Czytaj więcej Wt, 01-02-2005 Forum: Forum weterynaryjne - zapalenie uszu u psa; Re: SOR - pytanie. Forum zapalenie uszu u psa Witam .. mamy ogromny problem z naszym pieskiem rasa pieska to owczarek niemiecki długowłosy ...suczka ... leczymy ją już ponad pół roku na silne zapalenie uszu obustronne , nic nie pomaga , wydobywa się z nich ropa która okropnie śmierdzi i czuć na całe mieszkanie , nie mamy już sił na dalsze leczenie bo co zaleca weterynarz nic nie pomaga ... ustępuje na jakiś tydzień i na nowo z większymi objawami wyciekowymi i mocnym brzydkim zapachem z obu uszu ... Co dalej robić ?? Autor Wiadomość Lekarz weterynarii: Martyna Wilk-Niepiekło Data dodania: 2010-06-24 Witam. Ważne są także informacje dotyczące innych objawów: świądu ( czy pies się drapie), jaki jest to rodzaj wydzieliny(barwa, konsystencja). Jeśli leczenie jest nieskuteczne, należy wykonać( jeśli nie zostały przeprowadzone) dodatkowe badania: badanie otoskopowe( dokładne obejrzenie kanałów słuchowych zewnętrzynych), wymaz z ucha, badanie mikroskopowe, posiew z antybiogramem, badanie mykologiczne( w celu potwierdzenia lub wykluczenia grzybicy). Przed podaniem jakiegokolwiek preaparatu, uszy powinny zostać dobrze wyczyszczone (płukanie uszu). Jest to istotne dla dobrego działania substacji przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybiczych, przeciwzapalnych. Po toalecie uszu w gabinecie oraz po przeprowadzonym skutecznym leczeniu, u psów mających tendecję do nawracjących stanów zapalnych warto stosować preparaty do profilaktycznej higieny uszu. Pozdrawiam serdecznie! Zapalenie ucha u psa co podać . Najczęściej w przypadku zmian zapalnych miejscowo stosuje się krople o działaniu antyseptycznym, ale ich użycie nie jest możliwe w przypadku powstania ubytku (perforacji) błony bębenkowej. Przy podejrzeniu zapalenia, przed wizytą u weterynarza nie powinno się płukać ucha ani zakraplać do niego leków. Zapalenie ucha zewnętrznego Objawy Objawy zapalenia ucha mogą być różne, tak jak różne są jego przyczyny. Dla właściciela psa najważniejsze jest spostrzeżenie, że z uchem lub uszami jego przyjaciela dzieje się coś niedobrego, a nie jest to trudne, reszta należy do lekarza. Stany zapalne ucha są bardzo bolesne, długotrwałe, często przechodzą w stan chroniczny. Nie należy więc lekceważyć objawów, które mogą świadczyć o chorobie i jak najprędzej zasięgnąć lekarza weterynarii. Co nas powinno zaniepokoić ? * pies jest niespokojny i trzepie uszami * przechyla głowę na stronę chorego ucha * trze uszami o dywan lub meble, usiłując złagodzić swędzenie * u wejścia do kanału słuchowego widoczne brązowawe strupy * podwyższenie temperatury u nasady małżowiny usznej * bolesność przy dotyku * zaczerwienienie i obrzęk małżowiny usznej * pojawienie się wycieku o różnym kolorze i konsystencji * bardzo nieprzyjemny zapach * czasem podwyższona temperatura ciała i złe samopoczucie Uwaga: jeśli pies energicznie trzepie uszami trzeba uważać, żeby nie uderzył uchem o jakiś sprzęt, bo może powstać krwiak małżowiny usznej, którego usunięcie wymaga zabiegu chirurgicznego. Przyczyny Zapalenie ucha jest bardzo często spotykanym schorzeniem, około 10% porad lekarskich dotyczy właśnie dolegliwości laryngologicznych. Przyczyny mogą być bardzo różne, dlatego też zawsze, kiedy pies ma problemy z uszami, konieczna jest szybka konsultacja weterynaryjna i solidne leczenie, ponieważ są to schorzenia, które lubią powracać. Postawienie właściwej diagnozy wymaga czasem przeprowadzenia dodatkowych badań, bo tylko dokładne poznanie przyczyny dolegliwości pozwala na podjęcie skutecznego leczenia. Są rasy szczególnie skłonne do tego typu chorób: pudle, spaniele, labradory, buldogi, owczarki pirenejskie i … wiele innych. Generalnie rzecz biorąc na zapalenie uszu najbardziej narażone są wszystkie kłapouchy. Podczas spacerów do ich uszu dostaje się kurz i wilgoć, co stwarza bardzo podatne środowisko do rozwoju bakterii i grzybów. Wśród najczęściej spotykanych przyczyn stanu zapalnego można wymienić: Zakażenia bakteryjne, wśród których najczęstsze to gronkowce i pałeczka ropy błękitnej. Jeśli leczenie ma być skuteczne, konieczne jest pobranie wyskrobin w celu określenia rodzaju bakterii oraz ustalenie oporności na poszczególne antybiotyki. Jest to podstawa sukcesu w leczeniu, bo je ukierunkowuje i pozwala zastosować leki, które w przypadku tego, a nie innego psa będą najbardziej skuteczn Infekcje drożdżakowe. Sprzyja temu duża wilgotność panująca w kanale słuchowym, dlatego też najczęściej spotyka się je u psów o długich, słabo wentylowanych uszach, w których długo utrzymuje się wilgoć stanowiąca idealne środowisko dla ich rozwoju. Nie znaczy to jednak, że u psów o uszach stojących infekcje drożdżakowe nie występują. Mogą się pojawić po zalaniu ucha wodą, lub na skutek zaniedbania podstawowej higieny tego narządu. Kanał słuchowy nie może być zarośnięty włosami, bo osadzająca się na nich woskowina może doprowadzić do jego zaczopowania a stąd już tylko krok do powstania stanu zapalnego Świerzbowce. Są to niewielkich rozmiarów pasożyty bytujące w zewnętrznym przewodzie słuchowym, występujące najczęściej u młodych psów. Dość łatwo je poznać, bo pies ciągle drapie uszy, w których już na pierwszy rzut oka widać brązowawe strupy powstające z przetworzonej woskowiny. Schorzenie nie jest zaraźliwe dla ludzi, stosunkowo łatwo przenosi się jednak na inne zwierzęta. Nużeniec. Z innych infekcji pasożytniczych powodujących zapalenie ucha należy wymienić nużeńca, rozpoznanie wymaga potwierdzenia badaniem laboratoryjnym a leczenie jest długotrwałe i trudne. Alergia. U psów podatnych na alergie przyczyną powstania stanu zapalnego ucha mogą być różnego rodzaju alergeny pojawiające się szczególnie w okresie od wiosny do jesieni, w czasie intensywnego kwitnienia roślin. Zdarza się, że problemy z uszami są skutkiem rozprzestrzenienia się uogólnionej infekcji skórnej, np. atopowego zapalenia skóry. Leczenie tego rodzaju infekcji w przewodów słuchowych jest bardzo trudne, długotrwałe, z tendencją do nawrotów. Przyczyną kłopotów może być także uczulenie na ślinę i odchody pcheł, warto więc zacząć leczenie od solidnej kuracji przeciwpchelnej. Obecność ciała obcego, które przypadkowo, najczęściej w czasie spaceru w lesie lub parku dostało się do przewodu słuchowego i podrażnia go powodując stan zapalny. Są to najczęściej źdźbła traw, rozmaite kłoski, czasem kawałki patyków. Ich obecność drażni psa, jeśli więc zobaczymy, że po spacerze drapie ucho trzeba natychmiast do niego zajrzeć i usunąć przyczynę problemu. Jeśli ciało obce powędruje głębiej potrzebna jest pomoc lekarza weterynarii. Bardzo podobne objawy jak te, obserwowane w przypadku ciała obcego mogą pojawić się w przypadku obecności w kanale słuchowym polipów, lub innych różnego rodzaju narośli. To, że nie widzimy w uchu kłosków nie powinno nas uspokoić. Leczenie Podstawą skutecznego leczenia jest ustalenie przyczyny, inaczej leczy się infekcje grzybicze, inaczej bakteryjne, jeszcze inaczej pasożytnicze. Przeważnie są to leki podawane bezpośrednio do kanału słuchowego, w przypadkach poważniejszych konieczne jest leczenie ogólne. Czas leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby. Wcześnie rozpoczęte trwa od 10 dni (zakażenia bakteryjne) do 30 dni (zakażenia grzybicze). Postać chroniczna odpowiednio dłużej. Jakiekolwiek leczenie zostanie przepisane, powinno zacząć się od dokładnego czyszczenia uszu w gabinecie weterynaryjnym, bo lek nie będzie działał, jeśli zamiast w kanale słuchowym znajdzie się na zarastającej go sierści albo zatykającym go korku z woskowiny. Jeśli więc kanał słuchowy jest tak zatkany, że po naciągnięciu małżowiny nie jesteśmy w stanie do niego zajrzeć nawet na centymetr i w gabinecie nie mają zamiaru go wyczyścić zmieńmy lekarza, bo leczenie będzie stratą czasu i pieniędzy. Przestrzec należy przed leczeniem zapalenia ucha domowym sposobem, lub kropelkami, które ostatnio pomogły komuś z rodziny. Nie wolno też podejmować leczenia przy pomocy leków, które kiedyś lekarz przepisał naszemu psu, nawet jeśli szybko poskutkowały. Za każdym razem przyczyna schorzenia może być inna, lub inne może być zaawansowanie choroby, stad zalecona terapia też może być całkiem Przed bardzo wieloma chorobami ucha można psa ustrzec. Podstawą jest higiena. Przynajmniej raz w tygodniu trzeba zajrzeć do ucha i sprawdzić czy nie ma czegoś nietypowego: wycieku, strupów lub nieprzyjemnego zapachu. Taki zwyczaj pozwala w porę podjąć leczenie, dzięki czemu będzie krótsze i bardziej skuteczne. Jeśli nic nie budzi zastrzeżeń potrzebne jest tylko stałe, w miarę pojawiajacej się potrzeby, usuwanie sierści z kanału słuchowego (można to zrobić w gabinecie weterynaryjnym lub w salonie pielęgnacji) a także usuwanie nadmiaru woskowiny. Przy każdej wizycie w przychodni, choćby przy okazji szczepienia, poprośmy i kontrolę uszu. Wiele problemów powstaje na skutek zalegajacej w uszach wilgoci, która stwarza sprzyjajace warunki dla rozwoju bakterii i grzybów. Szczególnie narażone sa psy o długich, zwisajacych, słabo wentylowanych uszach. Po każdym spacerze podczas deszczowej pogody warto je osuszyć miękką, dobrze wchłaniającą wilgoć szmatką. W czasie kąpieli trzeba bardzo uważać, żeby woda nie nalała się psu do ucha, a gdyby się to zdarzyło, osuszyć wnętrze małżowiny usznej przy pomocy miękkiej szmatki, uważając, żeby nie podrażnić naskórka. Wskazówki na temat utrzymania higieny i pielęgnacji uszu - kliknij tutaj.